Πήρε τον επαγγελματία ''Λύμπε'', όχι τον πρώην ποδοσφαιριστή του!

Αν η συνεργασία του Νίκου Λυμπερόπουλου έχει να κάνει με "οφειλές" του παρελθόντος, όχι μόνο δεν πρόκειται για να "περπατήσει", αλλά είναι και προσβλητικό για τον πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας. Οποιος αντιλαμβάνεται έτσι την επιστροφή του, είναι σαν να μην σέβεται τη δουλειά που πλέον κάνει ο "Λύμπε" στο ελληνικό ποδοσφαιρικό στερέωμα.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Ο Παναθηναϊκός δεν οφείλει τίποτα στο Λυμπερόπουλο, για τις αποφάσεις πολύ προηγούμενων ετών και πολύ διαφορετικών ανθρώπων. Και πολύ περισσότερο δεν τον έβαλε στη θέση του τεχνικού διευθυντή γιατί είχε γίνει αυτό που είχε γίνει τότε. Τού έδωσε το συγκεκριμένο ρόλο, τον πιο σημαντικό ρόλο που υπάρχει σε έναν σύλλογο τουλάχιστον όπως το αντιλαμβάνονται στον υπόλοιπο ποδοσφαιρικό πλανήτη, γιατί τον επέλεξε.

Τον ξεχώρισε ως επαγγελματία, όχι ως πρώην ποδοσφαιριστή της ομάδας και τον επέλεξε για τη θέση. Σε μια εποχή μάλιστα, που στον Παναθηναϊκό τα πράγματα είναι ιδιαίτερα κρίσιμα. Διότι, μετά από μια μακρά περίοδο χωρίς πετυχημένα αποτελέσματα ίσως και χωρίς πετυχημένες επιλογές, στον Παναθηναϊκό μοιάζει να έχει "γεννηθεί" μια νέα ευκαιρία. Την οποία μάλιστα, σωστά, στον οργανισμό Παναθηναϊκός έχουν υποδεχθεί με προοπτικές.

Γενικά αυτό είναι ένα λάθος που κάνουν οι ελληνικές ομάδες. Οι συνεργασίες με τους "πρώην" τους, να μπαίνουν σε ένα διαφορετικό πρίσμα, το οποίο τελικά δεν είναι και πολύ ποδοσφαιρικό. Το παρελθόν, δηλαδή, των συγκεκριμένων επιλογών, όταν πρόκειται για ανθρώπους που έχουν φορέσει τη φανέλα του συλλόγου, τελικά να ξεπερνά την ίδια τη δουλειά που ανέλαβαν να κάνουν.

Συγκεκριμένα ο Παναθηναϊκός μάλιστα, έχει γνώση από αυτό. Τι είδους δουλειά, δηλαδή, έγινε επί ημερών Νίκου Νταμπίζα, που δεν είχε "πράσινο" παρελθόν και τι έγινε με τον Ζιλμπέρτο Σίλβα. Η ευθύνη δεν έχει να κάνει μόνο με τις ικανότητες του καθενός, που σίγουρα κυρίως με αυτό έχει να κάνει. Αλλά επιπλέον είναι και θέμα οπτικής γωνίας, διαχείρισης, προσδοκιών. Και αυτά είναι στοιχεία που διαμορφώνει ο σύλλογος...

Θα πει κανείς, μα και στους ευρωπαϊκούς συλλόγους σε μεγάλο βαθμό πρώην ποδοσφαιριστές τους δεν επιλέγουν οι σύλλογοι; Πράγματι. Μόνο που εκεί σέβονται πολύ περισσότερο το ρόλο του τεχνικού διευθυντή, αντιλαμβάνονται τι σημαίνει ή πρέπει να σημαίνει ο συγκεκριμένος τύπος για μια ομάδα και τελικά η δουλειά που αναλαμβάνει να κάνει, ξεπερνά το όποιο παρελθόν. Ετσι πρέπει να γίνεται!

Σεβασμός στη δουλειά του Νίκου Λυμπερόπουλου, του επαγγελματία στον οποίο απευθύνθηκε και τελικά επέλεξε για τη θέση του τεχνικού διευθυντή, σημαίνει ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και τελικά να κριθεί σύμφωνα με όσα θα πράξει και το αποτέλεσμα που αυτή θα "γεννήσει". Και καθόλου με τις ιστορίες που είχε δημιουργήσει η συνεργασία του παρελθόντος...